De smaak van zijn stem - Piet De Loof
Korte inhoud
Het hoofdpersonage smaakt stemmen, bij elke stem die hij hoort proeft hij een smaak. Hij kan ook bijna altijd precies omschrijven welke smaak dat is. Alleen de stem van zijn jongere broer, Andres, kan hij niet thuisbrengen. Wanneer Andres op een dag sterft, blijft de grote broer zoeken naar de smaak van zijn stem.
Het verhaal speelt zich af in België en Frankrijk in deze tijd.
Het hoofdthema van het boek is, naast smaak, verlies.
Appreciatie
Ik hou van lekker eten, van het aanscherpen van de zintuigen, van poëtisch taalgebruik en van een rode draad in een verhaal, maar toch ben ik niet helemaal overtuigd van de rol die eten speelt in dit verhaal. Misschien is het allemaal wat te veel, gekunsteld en er te dik op. Dat vond ik de eerste bladzijden en nu, een paar dagen nadat ik het boek gelezen heb. Maar tijdens bijna alle andere bladzijden ben ik dat oordeel vergeten.
Het verhaal is leuk opgebouwd, niet chronologisch. Dat Andres gestorven is weet de lezer bijvoorbeeld al heel snel, maar hoe dat gebeurde, komt hij pas veel later te weten. Het is ook een heel ontroerend onderwerp, een broer te verliezen en het wordt zeker niet met te veel drama gebracht. Het verwerkingsproces wordt mooi in symbolen gegoten. Mama die niet meer kookt, de voicemail van Andres die vol raakt net wanneer zijn grote broer er klaar voor is hem niet meer op te bellen en een (voorlopige) afronding wanneer de grote broer voor zijn ouders rijstpap met een gouden lepeltje en saffraan maakt, het lievelingsdessert van Andres en de saffraan de smaak van zijn stem. Het beste evenwicht tussen beeldspraak en inhoud bereikt de auteur in zijn beschrijving van het verblijf in het restaurant in Frankrijk.
De laatste bladzijden was De Loof me opnieuw kwijt. Het beschrijven van het verdere verloop draagt eigenlijk niets meer bij tot het verhaal en het nawoord, over het echt bestaan van het smaken van stemmen, doet af aan wat volgens mij het belangrijkste thema is, het verlies van de jongere broer.