Jawoord - In den beginne was er het woord. En het woord was ja.
Lazarus en t,arsenaal Mechelen
Van en met Lotte Heijtenis en Pieter Genard
Het was liefde op het eerste gezicht tussen mij en deze voorstelling: een stuk over twijfelen, de liefde en over JA zeggen, met Lotte Heijtenis en Pieter Genard, veel beter kan het dan al niet meer worden. En het was een heel goed stuk. Dat vind ook Els Van Steenberghe in Knack.
Wat Van Steenberghe omschrijft als ‘Iets tussen seks, omhelzen en willen vermoorden’ en ‘een intrigerende dans die het midden houdt tussen een paringsdans en een moordpoging’ is een choreografisch prachtig weergegeven vrijscène. Zonder één expliciet seksuele beweging zijn Lotte Heijtenis en Pieter Genard in een heel intieme dans verwikkeld. Hun lijven duwen, leunen, wrijven tegen elkaar zonder ooit het contact te verliezen. Ze kruipen op en over elkaar in bewegingen die soms inderdaad ook iets van een gevecht hebben. Wouter Hillaert omschrijft het in De Standaard als: ‘Kronkelend rond elkaar zijn ze elkaars bloedzuiger, wurgslang en blijvende steunpilaar.’
https://www.huubcolla.be/theater/images/RecensieJawoordDeStandaard.jpg
Wouter Hillaert schrijft ook nog: ‘Nog hoger dan vervreemding is de kunst om het dodelijk bekende weer leven in te blazen.’ Beide acteurs zijn dertigers en er was ook heel veel herkenbaar voor mezelf als dertiger. Zo werd mijn zorgvuldig opgebouwde argumentatie om niet te trouwen op het podium herhaald en doorprikt. En dat leidt tot aangename glimlachjes.